ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΗ ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ Γ.
ΓΚΡΕΤΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΟΥ ΕΝΙΝΕ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΤΗΝ 6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΤΟΥ1946
Όταν σκότωσαν τον πατέρα μου στις 6 Αυγούστου του 1946 ήμουν δώδεκα χρονών . Ο πατέρας μου δούλευε σε μια πατόζα που την είχαν μαζί ο Γιαννακόπουλος με τον Τσιτσιούλη. Εκεί πήγαν
οι Σουρλάδες σταμάτησαν τη μηχανή και οι πιο πολλοί άνθρωποι κρύφτηκαν ,όσο
μπορούσαν να κρυφτούν από φόβο, χωρίς να
έχουν κάνει τίποτα.
Τότε ηλθε ο Ξάδελφος του πατέρα μου ο Ν.Γ. και ρώτησε τον πατέρα μου γιατί δεν δουλεύει
η μηχανή.Ο πατέρας μου του είπε ότι φοβόνταν τους Σουρλάδες ,επειδή ακούγεται
ότι είναι εξαγριωμένοι και θέλουν να σκοτώσουν οποιον βρούν .
Όχι του λέει. Να βάλεις μπροστά την μηχανή και
να δουλέψεις να μη χάσεις το μεροκάματο. Ηταν κι η αδελφή μου η Παναγιώτα στην
πατόζα Έίχε παει ψωμί στον πατέρα μου μόλις σταμάτησε η μηχανή. Επίσης ηταν και
ο Ξάδελφος ο Ηλιας ο Γκρέτσης στον οποίο είπε Ν.Γ. να φύγει για να μη φάει καμία
καλπαζιά από κανέναν Σουρλικό. Ο Ν.Γ.
πήρε τον Φαρμάκη να του κρατάει τη φοράδα και έφυγε προς τους Γόννους. Όταν
έφτασε ο Ν.Γ. στην συκιά του Ζιώγα αρχισε να δουλεύει η μηχανή και βγήκαν όλοι οσοι
ήταν κρυμμένοι μέσα στις θυμωνιές.
Αυτό φάνηκε ότι ήταν κόλπο του Ν.Γ. για να
βγούν εξω όσοι ήταν κρυμμένοι και να
τους πιάσουν να τους σκοτώσουν. Αντάρτης δεν ήταν κανένας από τους
Μακρυχωρίτες που σκότωσαν την μέρα αυτή οι Σουρλάδες.
Την ίδια
μέρα έφεραν και πολλούς ξένους απ΄ τη Μπάκραινα και τους σκότωσαν κάτω στο
καράβι . Πάνω από το καράβι σκότωσαν πολλούς Μακρυχωρίτες. Τον πατέρα μου και κάποιους
άλλους τον σκότωσαν σ’ένα υπόστεγο που
υπήρχε πίσω από το σπίτι του Κωστή του Γιαννακόπουλου. Εκεί πρέπει να σκότωσαν
εννέα άτομα μεταξύ αυτών τον Ν. Ζούλφο, τον
Β. Ανδρέου, τον καροποιό Ν. Χάρμπογλου, τον Β. Πατσιούρα ,τον Σπ. Βλάγγα ,τον
Τσιτσιούλη ,τον Ν. Στογιάννο και
κάποιους άλλους που δεν θυμάμαι τώρα. Η μάνα μου έλειπε στους Γόννους . Τον
πατέρα μου τον πήραμε στο σπίτι, εγώ με
τις αδελφές μου ,τη νύχτα μέσα σ’ ένα
κιλίμι. Τον θάψαμε όλη τη νύχτα γιατί είχαν πει ότι άμα τους πάρουμε από κει θα
μας κάνουν άλλες ζημιές. Τέτοια διαταγή είχαν αφήσει.
Η μάνα
μου επιστρέφοντας την άλλη μέρα απ’
τους Γόννους είδε τους σκοτωμένους στο καράβι αλλά δεν γνώρισε κανέναν. Είχαν
παραμορφωθεί από τις πολλές ωρες και από τη ζέστη . Στο δρόμο κοντά στου Ζιώγα τα μαντριά βρήκε την Στέργιαινα
του Καρατέγου που πήγαινε στο καράβι να θάψει τον αδελφό της που ήταν σκοτωμένος. Από αυτήν έμαθε η μάνα μου, ότι σκότωσαν τον
πατέρα μου και τον θάψαμε τη νύχτα.
Για πρώτη
φορά η ομάδα του Σούρλα ήρθε στην περιοχή μας στα τέλη Ιουλίου του 1946, αφού προηγούμενα
είχαν σκοτώσει τους εργάτες που συντηρούσαν τη σιδηροδρομική γραμμή ,κοντά στο σημερινό εργοστάσιο Ζαχάρεως.
Οι Σουρλάδες ήθελαν να βγάλουν στο βουνό
αντάρτες τρομοκρατώντας τον κόσμο. Πέρασαν τότε από το Μακρυχώρι και δεν πείραξαν κανέναν. Στον
Παραπόταμο σκότωσαν έναν το πατέρα του Αλέκου του Μίχου. Από κεί περνάν στους
Γόννους χτύπησαν μερικούς, δεν έμαθα να
σκότωσαν κάποιον.
Από κει
ανέβηκαν στην Καλλιπεύκη. Εκεί έκαναν τα αίσχη. Έκαναν πλιάτσικο ,πήραν
γυναίκες έξω από το χωριό μέχρι τη ράχη
και αφού τις ατίμασαν τις κράτησαν και τα
ρούχα και τις άφησαν γυμνές.
Μετά κατέβηκαν στους Γόννους ,όπου είχε τότε
Αστυνομία ,νομίζω με αστυνόμο το Λιάτσο. Εκεί στο καράβι τους έστησαν ενέδρα οι
καταδιωκόμενοι αντάρτες από την περίοδο της κατοχής. Τους
καταδίωκαν γιατί είχαν πολεμήσει τους Γερμανούς. Τότε το ποτάμι είχε πολύ νερό
. Μόλις μπήκαν στο καράβι οι Σουρλάδες ,οι αντάρτες τους χτύπησαν .