Μακρυχώρι Λάρισας Χρήστος Αστ. Σαΐτης: ΠΕΡΑΣΑΝ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΕΚΔΡΟΜΗ ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΦΕΣΟ ,ΤΗ ΡΟΔΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΜΟ

ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΖΥΓΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΖΕΥΓΗ ΑΝΤΩΝΗ ΡΟΜΠΑ ,ΖΗΣΗ ΣΤΑΜΑΤΗ ΚΑΙ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΑΔΑΜΟΥ ΓΚΑΜΠΕΤΑ .ΠΙΣΩ ΜΑΣ Η ΒΙΒΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΚΕΛΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΦΕΣΟ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Ιστορική αναδρομή

Η βιβλιοθήκη κτίστηκε μεταξύ 114 και 125 μ.Χ. από τον Τιβέριο Ιούλιο Ακίλα Πολεμαιάνο προς τιμή του πατέρα του, Τιβέριου Ιούλιου Κέλσου Πολεμαιάνου, γερουσιαστή της Ρώμης. Κάτω από τα θεμέλια της βιβλιοθήκης βρίσκεται ο τάφος με τη μαρμάρινη σαρκοφάγο του Κέλσου.

Η αποπεράτωση της οικοδομής έγινε από τους κληρονόμους του Ακίλα και υπό την εποπτεία του εύπορου πολίτη της Εφέσου Τιβέριου Κλαύδιου Αριστίωνα. Στους χώρους της βιβλιοθήκης στεγάστηκαν δώδεκα χιλιάδες τόμοι βιβλίων στη συνηθισμένη κυλινδρική βιβλιοδεσία. Τα έξοδα διατήρησης της βιβλιοθήκης ανατέθηκαν στο κοινό.

Στον τρίτο αιώνα έγινε σεισμός, κατά τον οποίο έπιασε φωτιά και το εσωτερικό της βιβλιοθήκης καταστράφηκε. Έκτοτε δεν ξαναλειτούργησε. Το 1905/1906 τα ερείπια καθαρίστηκαν, ενώ στην δεκαετία του 1970 ακολούθησε η αναστήλωση της πρόσοψης. Σήμερα η βιβλιοθήκη του Κέλσου συγκαταλέγεται στα πιο ξακουστά αρχαία μνημεία της Τουρκίας. Η εικόνα της είναι τυπωμένη στο χαρτονόμισμα των 20 τουρκικών λιρών.

Περιγραφή

Η βιβλιοθήκη έχει διαστάσεις 23 μέτρα μήκος και 17 μέτρα βάθος. Επειδή το οικόπεδο στο οποίο κτίστηκε ήταν αναγκαστικά μικρό, γιατί ήταν μέσα στην πυκνοκατοικημένη Έφεσο, η αρχιτεκτονική διακόσμηση της πρόσοψης κάνει χρήση ευφυέστατων οπτικών βοηθητικών στοιχείων που δίνουν στο όλο κτίριο μια κομψή μεγαλειότητα. Στην είσοδο είναι αναρτημένο το κείμενο της διαθήκης του δωρητή και σώζεται μέχρι τις ημέρες μας. Εξωτερικά το κτίριο έχει δύο ορόφους. Το ισόγειο είναι διακοσμημένο με τέσσερα αλληγορικά αγάλματα που παριστάνουν τις αρετές του Κέλσου. Είναι τα αγάλματα των θεών Σοφία, Αρετή, Έννοια και Επιστήμη. Το κρηπίδωμα έχει εννέα σκαλοπάτια και είναι διακοσμημένο με βάσεις αγαλμάτων και στις δύο πλευρές. Το ισόγειο έχει τρεις πόρτες, ενώ ο πρώτος όροφος έχει τρία παράθυρα. Ο τριώροφος εσωτερικός χώρος διέθετε διαδρόμους με ράφια για τα βιβλία. Έξω από την βιβλιοθήκη υπήρχε ένα μεγάλο συντριβάνι με ανάγλυφα.

ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΦΕΣΟΥ

ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΥΖΥΓΟ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΚΑΔΙΑΝΗ ΟΔΟ Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΝΔΕΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΕΦΕΣΟΥ ΜΕ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ

ΣΤΗΝ ΑΡΚΑΔΙΑΝΗ ΟΔΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΦΕΣΟΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ

ΠΙΣΩ ΜΑΣ ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΦΕΣΟΥ · ΛΙΓΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΕΦΕΣΟΥ Το ελληνιστικό θέατρο της Εφέσου, με χωρητικότητα που ξεπερνούσε τους 24.000 θεατές, είναι το μεγαλύτερο της Μικράς Ασίας και ένα από τα μεγαλύτερα της Αρχαιότητας. Βρίσκεται πολύ κοντά στο κεντρικό λιμάνι και στο τέλος της Αρκαδιανής οδού, του σημαντικότερου εμπορικού δρόμου της πόλης.

ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΦΕΣΟΥ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΦΕΣΣΣΟ

ΜΙΑ ΕΙΣΟΔΟΣ ΠΑΛΙΑΣ ΠΟΛΗΣ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ. ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ''Η μεσαιωνική πόλη της Ρόδου, μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO από το 1988,[1] αναπτύχθηκε χωρίς συγκεκριμένο πολεοδομικό σχεδιασμό γύρω από το φρούριο-ακρόπολη της πόλης της Ρόδου, πιθανώς μετά τον σεισμό του 515.[2] Το φρούριο διαιρείτο σε δύο διακριτά πολεοδομικά σχήματα, το Κολλακιό βόρεια και τη Χώρα νότια. Στο Κολλακιό περιλαμβάνεται ο πολύ γνωστός δρόμος των Ιπποτών, το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου ή Καστέλο, το Νοσοκομείο που έχει μετατραπεί σε μουσείο, οι ναοί του Τάγματος και άλλα σημαντικά κτήρια. Στη Χώρα βρίσκεται το τουρκικό παζάρι γύρω από το τζαμί του Σουλεϊμάν, η παλαιά αγορά και άλλα κτήρια περιηγητικού ενδιαφέροντος.

Σύμφωνα με τη συνοπτική περιγραφή στην επίσημη σελίδα της UNESCO, οι Οσπιταλιέροι του Τάγματος του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ κατείχαν τη Ρόδο δι' αγοράς[3] δύο και έτι αιώνες, από το 1309 έως το 1523, μεταμορφώνοντας την πόλη σε ισχυρό οχυρό, εξαιτίας της ιδιαίτερης ρευστότητας και των εκτεταμένων συγκρούσεων της εποχής. Αργότερα η πόλη διατέλεσε αλληλοδιάδοχα υπό Τουρκική[4] και ιταλική κατοχή.[5][6] Θεωρείται μία από τις αρχαιότερες ενεργές μεσαιωνικές πόλεις και σημείο συνάντησης πολλών πολιτισμών.