 |
| ΠΡΩΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΑΙΤΗΣ ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ 1922 ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ |
 |
| Η ΟΠΙΣΘΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ |
 |
| ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ ΕΥΖΩΝΟΣ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΓΓΑΣ (ΜΕ ΤΟ ΜΠΈ ΣΤΟ ΓΟΝΑΤΟ ) ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΣΤΗ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΤΟ 1922 ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΦΩΤΟΤΥΠΙΑ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ 127 ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑ ΤΣΕΤΣΙΛΑ, Σ'ΑΥΤΗΝ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΣΜΕΝΑ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 98 ΧΡΟΝΙ. |
127
|
Μετά
το τέλος των βαλκανικών πολέμων και μέχρι τη συμμετοχή της Ελλάδος στον Α΄
παγκόσμιο πόλεμο (1917) η Ελλάδα διατελούσε υπό επιστράτευση. Πολλοί
Μακρυχωρίτες νέοι υπηρέτησαν στο διάστημα αυτό στο στρατό, ως κληρωτοί ή
επίστρ ατοι. Έτσι η Κοινότητα Μακρυχωρίου στις 17.12.1915 αποφασίζει την παροχή
βοήθειας «εις απόρους επιστράτους επ’ ευκαιρία των Χριστουγέννων» και στις
7.1.1916 αποφασίζει την παροχή βοήθειας «εις 66 οικογενείας επιστράτων και
κληρωτών». Η
Ελλάδα πήρε μέρος στον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων της ΑΝΤΑΝΤ
(Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) κατά των Γερμανών και των συμμάχων τους (Αυστρία,
Βουλγαρία, Τουρκία) και ο ελληνικός στρατός πέτυχε σημαντική νίκη στη μάχη του
Σκρα (1918) κατά των Βουλγάρων. Προέκταση
του Α΄ παγκοσμίου πολέμου για την Ελλάδα ήταν η εκστρατεία στη Μικρά Ασία και η
μικρασιατική καταστροφή (1920-1922). Και σ’ αυτόν τον πόλεμο πολέμησαν πολλοί
Μακρυχωρίτες στρατιώτες. Οι μεγαλύτεροι σήμερα στην ηλικία ακούγαμε πολλές
φορές, μέχρι το 1980 περίπου, από χωριανούς στρατιώτες στον πόλεμο αυτό,
ιστορίες από τις πολεμικές επιχειρήσεις στη Σμύρνη, στο Αφιόν Καραχισάρ, στο
Εσκί Σεχίρ, στο Σαγγάριο και αλλού. Στον πόλεμο αυτό πρόσφεραν τη ζωή τους οι
Μακρυχωρίτες Βασίλειος Α. Αναγνώστου, Ιωάννης Χ. Βλάγγας, Νικόλαος Γ.
Γκατζούλης, Νικόλαος Ν. Γραμμουστιάνος, Λουκάς Δ. Ζέρβας, Λάμπρος Χ. Ζήσης,
Λύσανδρος Θεόδ. Μπούτος, Ιωάννης Δ. Παρλάντζας, Ιωάννης Χ. Σαΐτης, Δημήτριος Κ.
Σκουτής, Κων/νος Μ. Σουμπενιώτης, Νικόλαος Γ. Συκιώτης, Γεώργιος Β.
Τριανταφύλλου, Δημήτριος Κ. Τσιτούρας, Δημήτριος Ι. Φαρμάκης και Αστέριος Γ.
Χύττας. Και
στον ελληνοϊταλικό πόλεμο (1940-41) πολλοί νέοι του Μακρυχωρίου υπηρέτησαν
στρατιώτες και πήραν μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις. Κάποιοι από αυτούς
πρόσφεραν τη ζωή τους στο πεδίο της μάχης. Αυτοί ήταν οι Κωνσταντίνος Θω.
Ζησόπουλος, Ηλίας Ν. Ζιώγας, Νικόλαος Χρ. Κρεμέτης, Ανδρέας Ιω. Μήλιος και
Νικόλαος Ευ. Στρατόπουλος. Στην
περίοδο της γερμανικής κατοχής και της εθνικής αντίστασης (1941-44) πολλοί νέοι
του Μακρυχωρίου εντάχθηκαν και δραστηριοποιήθηκαν σε αντιστασιακές οργανώσεις
που είχαν δημιουργηθεί (Ε.Α.Μ, Ε.Δ.Ε.Σ. κ.ά.), στο πρώτο αντάρτικο, όπως
ονομάστηκε. Εξάλλου η περίοδος αυτή, κυρίως η πρώτη χρονιά, χαρακτηρίστηκε από
την έλλειψη τροφίμων, από τη μεγάλη πείνα που ενέσκηψε, η οποία έπληξε και το
Μακρυχώρι, καθώς η παραγωγική δραστηριότητα είχε σταματήσει λόγω του πολέμου.
Το έτος 1941, το σαρανταένα, έγινε, και παραμένει ακόμα στη συνείδηση των
Ελλήνων, ταυτόσημο με την έννοια πείνα. Θύματα των Γερμανών κατακτητών στη διάρκεια της κατοχής, μεμονωμένες εκτελέσεις στα πλαίσια αντιστασιακών δραστηριοτήτων ή |
