ΤΣΕΤΣΙΛΑΣ ΘΩΜΑΣ
ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΜΑΚΡΥΧΩΡΙΟΥ
Η Ιστορία του
Μορφωτικού Συλλόγου ΠΡΟΟΔΟΣ.
Η ιδέα να ιδρυθεί
ο Μ Σ σχηματίστηκε ,όταν παρουσιάστηκε η ανάγκη να δημιουργηθεί ένας φορέας
,που θα αναλάμβανε την πληρέστερη οργάνωση μιας εκδηλώσεως που γίνονταν την
Καθαρή Δευτέρα στο χωριό με τίτλο ΒΛΑΧΙΚΟΣ ΓΑΜΟΣ.
Το Ιστορικό
της εκδήλωσης αυτής έχει ως εξής. Υπήρχαν στο χωριό μερικοί σχετικά νέοι άνθρωποι
( 30 χρονών περίπου ) που αγαπούσαν πολύ και νοσταλγούσαν τη νοοτροπία και τη
ζωή των «παλαιών» δηλ έδειχναν μια ευαισθησία προς τα στοιχεία του λαϊκού
πολιτισμού, όπως τα γνώρισαν οι μερικοί απ αυτούς στη γεωργική και ποιμενική
ζωή τους η όπως τα ΄άκουσαν από τις
διηγήσεις των γονέων τους.
Ήταν άνθρωποι κοινωνικοί ,που όταν συγκεντρώνονταν
σε διάφορες περιστάσεις δεν έπαυαν να θυμούνται τους «παλιούς » ,το ντύσιμό
τους ,τη νοοτροπία τους και δεν παρέλειπαν να σιγοτραγουδάνε Ελληνικούς δημοτικούς
λεβέντικους σκοπούς.
Αυτοί οι
άνθρωποι κινούμενοι και από μια φιλοδοξία να προσφέρουν κάτι στο χωριό,
αποφάσισαν την καθαρή Δευτέρα του 1968,
να οργανώσουν και να παρουσιάσουν στο
χωριό τους έναν παραδοσιακό γάμο.
Η απόφαση
πάρθηκε το πρωί της Καθαρής Δευτέρας ,συνοδευόμενη και από τη
σκέψη ότι η εκδήλωση αυτή θα καταργούσε και μερικές παλιές συνήθειες που επικρατούσαν
στο χωριό για την μέρα εκείνη ,όπως το βάψιμο
των περαστικών με μαύρο βερνίκι
από μερικούς μεθυσμένους , η ανταλλαγή βωμολοχιών και αισχρολογιών προς
άνδρες και γυναίκες κτλ , που ειχαν γίνει ενοχλητικές και
ανεπιθύμητες .
Έτσι την
ημέρα εκείνη με αυτοσχεδιασμό οργανώθηκε
και παρουσιάστηκε στους κατοίκους , μια
τελετή γάμου με παραδοσιακό χαρακτήρα , η οποία εντυπωσίασε. Τους ρόλους των γυναικών τους υποδύονταν
άνδρες .
Την
πρωτοβουλία αυτή την είχαν οι Διογένης
Χαινταρλής, Αθανάσιος Ριζόπουλος, Μενέλαος
Φαρμακιώτης ,Δημήτριος Ευαγγελόπουλος, Αναστάσιος Τσέτσιλας
,Δημήτριος Νασιάρας, Αστέριος Κουτελίδας, Δημήτριος αγοραστός, Χριστόφορος Τσέτσιλας ,Χρήστος Ανδρέου ,Ιωάννης Ζούλφος και
άλλοι
Όπως
προαναφέραμε η παράσταση άρεσε ,εντυπωσίασε και συνοδεύτηκε από παλλαϊκό γλέντι
,που ικανοποίησε τους πρωταγωνιστές, γιατί πρόσφεραν κάτι σημαντικό στους χωριανούς και με την απόφαση να καθιερωθεί η
εκδήλωση και να οργανωθεί την επόμενη χρονιά πιο καλά.
Η εκδήλωση οργανώνονταν το ίδιο αυθόρμητα για μερικά χρόνια .
Μετά
αποφασίστηκε η Ίδρυση Συλλόγου
εκπολιτιστικού για να αναλάβει την οργάνωση του « γάμου ». Έτσι ιδρύθηκε
ο Μορφωτικός Σύλλογος Μακρυχωρίου η ΠΡΟΟΔΟΣ
τον Απρίλιο του 1972 ο οποίος
στην πρώτη φάση της λειτουργίας του είχε
σαν μοναδικό αντικείμενο την οργάνωση του Βλάχικου γάμου.
Έτσι τα δύο
τρία επόμενα χρόνια η εκδήλωση
οργανώθηκε καλύτερα ,προσείλκυσε
πολύ κόσμο , έγινε γνωστή σ όλη τη
Θεσσαλία με πιο μεγάλη επιτυχία το 1972
,όταν ράφτηκαν Εθνικές ανδρικές στολές
(φουστανέλες) προσκλήθηκαν χορευτικά
συγκροτήματα και δόθηκε επισημότητα ,επί
Προεδρίας στο Σύλλογο του Αθανασίου
Ζησόπουλου, ανθρώπου φιλόδοξου, εύστροφου και δραστήριου .
Ο Σύλλογος
αδρανοποιήθηκε σε λίγα χρόνια και όλη η
κινητή του περιουσία παραδόθηκε στο Δημοτικό Σχολείο Μακρυχωρίου.
Το 1977 έγινε
ανασύσταση εκ νέου του Συλλόγου . Τότε η νεολαία της χώρας με πρωτοστάτες τους
φοιτητές και τους μαθητές .καθώς έβγαινε από μια πνευματική και πολιτική νάρκη ,που την είχε
επιβάλλει η δικτατορία του 1967 ,άρχισε να δραστηριοποιείται ιδρύοντας σε Πόλεις και
Χωριά Μορφωτικούς Εξωραϊστικούς
και Πολιτιστικούς Συλλόγους ,που είχαν σαν σκοπό τους νέους πνευματικά και
πολιτικά και που έρχονταν σαν
κάποια μια αντίδραση στην
δικτατορία που προηγήθηκε.
Με την πέρασμα
των χρόνων οι Σύλλογοι αυτοί άρχισαν να
ελέγχονται από διάφορα Πολιτικά Κόμματα
και έτσι η διαφώτιση που πρόσφεραν ήταν
συνήθως κομματική η τουλάχιστον μονόπλευρη. Η κατάσταση αυτή, ναι μεν
ικανοποίησε την πλειοψηφία του λαού αλλά
σιγά σιγά δημιούργησε μια διαίρεση και αντίπαλες παρατάξεις στους νέους.
Μέσα στο πνεύμα
αυτό επιδιώχτηκε και έγινε η ανασύσταση του ΜΣ με τις εξής
συνθήκες .
Μια μέρα στη Λάρισα
, πριν φύγει το λεωφορείο του ΚΤΕΛ για το Μακρυχώρι με πλησίασαν οι
Απόστολος Μπέρκος και Φίλιππος Σινάπαλος και με ρώτησαν ως τελευταίο Πρόεδρο
του Συλλόγου σε ποια κατάσταση βρίσκονταν ο σύλλογος και αν μπορούσε ν
ανασυσταθεί.
Τους είπα ότι
γνώριζα και τους παρέπεμψα στο Δικηγόρο τον Γρηγόρη Στάθη για να προχωρήσουν
στην επαναδραστηριοποίηση του Συλλόγου. Διαπιστώθηκε ότι ο Σύλλογος δεν είχε
διαλυθεί από το Πρωτοδικείο ,πάρθηκε αντίγραφο του καταστατικού και
προκηρύχτηκαν αρχαιρεσίες για την Κυριακή ………….
Οι δύο νέοι
που έκαναν την πρώτη κρούση για ανασύσταση του Συλλόγου δεν είχαν καμία σχέση
με πνευματικές δραστηριότητες . Επίσης η
προετοιμασία της οργάνωσης του Συλλόγου που γίνονταν από τους νέους
φοιτητές και μαθητές ,με τρόπο μάλλον μυστικό, μου δημιούργησαν τη βεβαιότητα
εντύπωσης ότι ηη ανασύσταση του Μ Σ κατευθύνονταν από κάποιο κομματικό Κέντρο.
Επειδή ήμουν
αντίθετος με το πνεύμα αυτό και επειδή ήμουν άνθρωπος με κάποια φιλοδοξία να προσφέρω κάτι στον τομέα αυτό
,αποφάσισα στη διαφαινόμενη αυτή
προσπάθεια και να συμμετάσχω στη διοίκηση του Συλλόγου ,με κύριο σκοπό ν αποτρέψω
την κομματικοποίηση του ,και την μονοπώληση του από μια μερίδα ανθρώπων
Ανακοίνωσα τις
σκέψεις μου σε φίλους που είχαμε την ίδια αντίληψη, ως προς το θέμα αυτό και
αποφασίσαμε να διεκδικήσουμε την
Διοίκηση του Συλλόγου οι Ζ Λιούπας ,Δ
Χατζής,Θ Τσέτσιλας ,Κ
Γιαννακόπουλος. Όταν πάρθηκε η απόφαση παρόντες
και ηταν οι Γρ Στάθης , Κ Ζησόπουλος ,Αθ Ευαγγελόπουλος και Γ Μουρτζίλας του Αθανασίου.
Εγινε
κατάλληλη προετοιμασία και κερδίσαμε τις αρχαιρεσίες και εκλεχτήκαμε οι Τσέτσιλας Θ, Λιούπας Ζ, Χατζής Δ,
Γιαννακόπουλος Κ, Ριζόπουλος Αθ
,Μουρτζίλας Γ και Σαίτης Χρ.
Εντυπώσεις από
την Εκλογή μας ,αντίδραση των νέων , Προσπάθεια για την ομαλή
λειτουργία του συλλόγου ,δράση του συλλόγου τα χρόνια εκείνα και κατάληξη
του συλλόγου.
Η συμμετοχή
μας στις αρχαιρεσίες και η εκλογή μας ,δημιούργησε εντύπωση σφοδρή . Πολλοί
επιδοκίμασαν την εκλογή μας ,αρκετοί
αμφισβήτησαν τις προθέσεις μας ,μερικοί ήταν βέβαιοι για τις αρνητικές
προθέσεις μας.
Ιδιαίτερα
δυσάρεστη ήταν η αντίδραση των νέων (φοιτητών και μαθητών ) από τους οποίους
πολλοί είχαν πεισθεί ότι ήμασταν
«σκοταδιστές » και ότι μοναδικός σκοπός μας ήταν η αντίδραση στην προσπάθεια
τους και όλοι δυσαρεστήθηκαν ,γιατί
ήμασταν εμείς που τους αφαιρέσαμε την πρωτοβουλία των δράσεων.
Στο σημείο
αυτό θεωρώ σωστό να βεβαιώσω ότι η προσωπική μου τουλάχιστον πρόθεση ήταν αγνή
και πήγαζε από μια διάθεση να προσφέρω κάτι ,μέσω του συλλόγου (θεωρούσα
αδιανόητο για μένα να μείνω τότε έξω από τον σύλλογο). Και από μια πεποίθηση
ότι ο σύλλογος πρέπει να απευθύνεται προς όλους τους κατοίκους ,να ικανοποιεί τα ενδιαφέροντα όλων και ότι η
μονόπλευρη εκπροσώπηση και δράση του συλλόγου θα προκαλούσε διάσπαση στους
κατοίκους και οπωσδήποτε αντίδραση.
Πίστευα και
τότε ,πιστεύω και τώρα ότι και των άλλων
μελών του συμβουλίου αγνές ήταν οι προθέσεις. Ένδειξη για την πίστη μου αυτή
μπορώ να αναφέρω τη συνεργασία που είχα ως πρόεδρος του συλλόγου για ένα χρόνο
με όλους. Λυπάμαι μόνο γιατί άθελα με την εκλογή μου στο Δ Σ ,εμπόδισα τη φιλοδοξία
και την ενεργητικότητα μερικών νεοτέρων.
Μετά από τη δυσαρέσκεια των νέων και την απροθυμία τους να
συμμετάσχουν στις εκδηλώσεις του συλλόγου και με την επίγνωση ότι Μ Σ δεν νοείται
χωρίς την συμμετοχή των νέων
,προσπαθήσαμε το Δ Σ να πείσουμε τους νέους για τις προθέσεις μας και να λάβουν μέρος στη οργάνωση
δραστηριοτήτων του συλλόγου.
Σε πρώτη φάση
προσωπικά έπεισα το Χ Σαίτη , που επηρέαζε πολλούς νέους, να πάρει μέρος
στο Δ Σ γιατί είχε δηλώσει την πρόθεσή
του ( δεν ξέρω αν ήταν ειλικρινής ) να
μη συμμετάσχει στη Διοίκηση. Ζήτησε τη θέση του ταμία, την οποία πήρε ,αφού
υποχώρησε ο Ζ Λιούπας πρόθυμα, που αρχικά ζήτησε αυτός
αυτό το αξίωμα.
Έτσι η δράση του συλλόγου άρχιζε με τις
πιο δυσάρεστες προοπτικές. Παρά ταύτα
όμως η δράση ήταν ικανοποιητική τη
χρονιά εκείνη. Έδειξαν προθυμία και εργατικότητα όλα τα μέλη του Δ Σ . Βρέθηκε
και ενοικιάστηκε αίθουσα, ιδρύθηκε βιβλιοθήκη, οργανώθηκε και πραγματοποιήθηκε
εκδρομή στους Δελφούς, έγινα δύο ομιλίες ,έγινε ελαιοχρωματισμός των παγκακιών.
Όταν έληξε η
θητεία μας ως ΔΣ αποχωρήσαμε και τότε εξελέγησαν νέα πρόσωπα, νεότερα από μας.
Όταν αποχώρησα είχα την εντύπωση ότι άφηνα με παράπονα και τις δύο παρατάξεις
,πράγμα που συμβαίνει συνήθως όταν προσπαθείς να συμβιβάσεις τα άκρα.
