Μακρυχώρι Λάρισας

Μακρυχώρι Λάρισας

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2022

ΧΘΕΣΙΝΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ.ΤΟΠΙΟ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ.ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ .,

ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΣΕΛΟ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΚΡΥΧΩΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΟΤΑΜΟΥ

 
ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ

ΠΡΩΙΝΗ ΕΙΚΟΝΑ  ΜΕ ΟΜΙΧΛΗ ΠΑΝΤΟΥ

ΠΙΣΩ ΜΟΥ Ο ΠΑΡΑΠΟΤΑΜΟΣ  ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ

ΜΙΑ ΚΑΤΣΙΚΑ  ΞΕΚΟΠΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΠΑΔΙ ΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΘΗΛΑΣΕΙ ΤΑ ΔΙΔΥΜΑ ΤΗΣ 

ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΟΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΟΙ ΚΟΤΕΣ ΜΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΑ ΠΑΛΙΑ  ΖΙΖΑΝΙΑ ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ ΜΟΥ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΖΙΖΑΝΙΟΚΤΟΝΙΑ 
ΟΙΚΟΣΙΤΗ  ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΖΙΖΑΝΙΟΚΤΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΟΤΕΣ ΜΟΥ



Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2022

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ

ΧΟΙΡΟΣΦΑΓΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ 

ΤΑ ΣΦΑΓΙΑ ΕΤΟΙΜΑ ΓΙΑ ΠΩΛΗΣΗ ΣΤΟ ΚΡΕΟΠΩΛΕΙΟ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΕΑΤΑΓΟΡΑ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

                                                                                     
 
Η ΧΟΙΡΟΣΦΑΓΗ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΖΩΑ ΠΕΦΕΡΑΝ .ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ





ΥΠΑΙΘΡΕΙΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

ΤΑ ΕΝΤΟΣΘΙΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΛΟΥΚΑΝΙΚΩΝ



ΓΟΥΡΟΥΝΟΣΦΑΓΗ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΑΦΗ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ


                                  ΧΟΙΡΟΣΦΑΓΗ  ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

 

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2022

ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΙΝΗ ΜΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΣΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ''ΠΑΝΑΓΙΑ΄΄ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ ΚΑΘΟΛΟΥ. Ο ΔΗΜΟΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΕΙ ΚΑΙ ΄΄ΚΑΙΕΙ'' ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΧΩΡΙΑΝΟΙ ΜΑΣ ΞΕΦΟΡΤΩΝΟΥΝ ΑΝΕΤΑ ΑΛΛΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΑΡΙΣΜΕΝΟ ΧΩΡΟ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΣΥΓΚΙΝΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ  ΑΠΑΓΟΟΡΕΥΣΗ ΤΟΟΥ ΔΗΜΟΥ ΤΕΜΠΩΝ


Ο ΔΗΜΟΣ ΜΑΣ ΣΥΓΚΕΕΝΤΡΩΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΙΕΙ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ ΟΙ ΧΩΡΙΑΝΟΙ ΜΑΣ ΞΕΦΟΡΤΩΝΟΥΝ  ΑΛΛΑ



ΒΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ''ΠΑΝΑΓΙΑΣ'' ΑΠΕΡΑΝΤΟΟΣ ΣΚΟΟΥΠΙΔΟΤΟΟΠΟΣ

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΟ ΔΗΜΟΟΣ  ΕΝΑΠΟΘΕΤΕΙ ΤΑ ΠΛΑΤΑΝΟΦΥΛΛΑ ΠΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ

 

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2022

ΚΑΘΕ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΣΕ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΛΙΓΩΝ ΔΙΔΑΚΤΙΚΩΝ ΩΡΩΝ ΣΤΑ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΜΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ.ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΑΣ ΣΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΜΠΕΛΑΚΙΑ .

                                                                            
ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΜΠΕΛΑΚΙΩΝ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ 



ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ 










ΣΤΟ ΚΑΤΩΓΙ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ  ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ

ΣΤΟ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟ ΔΩΜΑΤΙΟ

ΜΑΘΗΤΡΙΕΕΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ''ΜΑΓΕΙΡΙΟ''



ΑΛΛΗ ΟΜΑΔΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΠΕΡΙΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΤΑ ΕΚΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΑΜΠΕΛΑΚΙΩΝ

 

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2022

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑΝΟΥ ΜΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΗΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΠΟΥΤΟΥ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑΤΙ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΡΑΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΠΟΥΤΟΥ

                                               

Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ  ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΕΑΝΔΡΟ  ΡΑΚΙΝΤΖΗ Ο ΟΠΟΙΟΣ ''Από το 2004 ως το 2016 ήταν Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης. Παρίσταται σε διεθνή συνέδρια και μετέχει στο συντονιστικό συμβούλιο κατά της διαφθοράς.





 ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. ΜΠΟΥΤΟΣ

(εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ/Οκτώβριος 2022)

(Πρόλογος: κος ΛΕΑΝΔΡΟΣ ΡΑΚΙΝΤΖΗΣ - ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΗΣ Ε.Τ.)

Ο κύριος Μπούτος στο βιβλίο με τον αινιγματικό αυτό τίτλο, περιγράφει μία ακόμα από τις «λαμπρές σελίδες» δημοσιονομικής ιστορίας της Ελλάδας, οδηγώντας τον αναγνώστη στο δυστοπικό σύμπαν της δικαστικής και πολιτικής εξουσίας της χώρας.

Το βιβλίο έχει αφετηρία και διαρκές σημείο αναφοράς τη στοιχειοθετημένη υπόθεση προκλητικής διασπάθισης δημοσίου χρήματος στον Οργανισμό Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΟΕΕΚ), ο οποίος ασκούσε εποπτεία στα δημόσια Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΙΕΚ). Σε έλεγχο που πραγματοποιήθηκε στον συγκεκριμένο Οργανισμό από Οικονομικούς Επιθεωρητές, διαπιστώθηκε ότι υψηλόβαθμα στελέχη του και σύζυγοι αυτών επί σειρά ετών εισέπρατταν αποζημιώσεις για υποτιθέμενη διδασκαλία σε κρατικά ΙΕΚ, χωρίς να διαθέτουν το παραμικρό προσόν πρόσληψης και χωρίς να παρέχουν υπηρεσίες. Μάλιστα, ο αριθμός ωρών για τον οποίο αποζημιώθηκαν ήταν πρακτικά αδύνατον να πραγματοποιηθεί. Η ίδια διαπίστωση αφορούσε και σε στελέχη του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που υποτίθεται ότι έλεγχαν τη νομιμότητα των δαπανών του Οργανισμού καθώς και σε συζύγους αυτών. Άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενοι ήταν υπουργοί, τέκνο υπουργού, διευθυντής πολιτικού κόμματος και η σύζυγός του, ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος του Οργανισμού. Στο βιβλίο τεκμηριώνεται με σοβαρά στοιχεία πώς η εμπλοκή των τελευταίων, αλλά και των στελεχών του Ελεγκτικού Συνεδρίου, οδήγησε συντεταγμένα στη συγκάλυψη του σκανδάλου και στην ατιμωρησία των υπευθύνων, με κύρια ευθύνη διαδοχικών προέδρων του Δημοσιονομικού Δικαστηρίου της χώρας, που κατονομάζονται από τον συγγραφέα. Ωστόσο, η συγκάλυψη θα ήταν αδύνατη, εάν συγκεκριμένοι υπουργοί και υφυπουργοί οικονομικών, που επίσης κατονομάζονται, δεν λειτουργούσαν ως έμμεσοι συμπαραστάτες του Ελεγκτικού Συνεδρίου δια παραλείψεως όχι απλά οφειλόμενων αλλά επιβαλλόμενων ενεργειών. Το ίδιο ισχύει και για δικαστές της ποινικής δικαιοσύνης, που επίσης προσδιορίζονται στα έγγραφα του βιβλίου, με ισχυρή και δομημένη αιτιολόγηση κατά περίπτωση. Είναι άξιο προσοχής ότι ο συγγραφέας κατηγορεί, μέσω εγγράφων που περιλαμβάνονται στο βιβλίο, διαδοχικούς Προέδρους του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ότι αντί να λειτουργούν για την προστασία του Δημοσίου χρήματος λειτούργησαν ως συνήγοροι υπεράσπισης διασπαθιστών του. Μάλιστα, μέσω των εγγράφων του, τους προκάλεσε κατ’ επανάληψη να τον μηνύσουν, εάν μπορούσαν να αποδείξουν ότι αυτά για τα οποία τους κατηγορεί είναι ψευδή, ανύπαρκτα, ή κατασκευασμένα. Ωστόσο, το κύριο ζήτημα του βιβλίου δεν είναι αυτή καθ’ εαυτή η διασπάθιση ούτε οι καταχραστές, αλλά η - μέσω αυτής της υπόθεσης - ανάδειξη των χρόνιων συστημικών και θεσμικών παθογενειών, της πολυεπίπεδης διαφθοράς και της βαθύτερης, ουσιαστικής και μνημειώδους αναλγησίας/παραλυσίας του κρατικού μηχανισμού, που έχει παγιωθεί διαχρονικά, μέσω της κομματοκρατίας, με αποτέλεσμα να έχει προσλάβει πλέον, κατά τη διατύπωση του συγγραφέα, τον χαρακτήρα φυσικότητας.

Από την αρχή μέχρι το τέλος διαβάζοντας, αναρωτιέσαι πού βρίσκεσαι, προσπαθώντας να καταλάβεις τι ακριβώς είναι αυτό το βιβλίο. Είναι φιλοσοφικός στοχασμός, κριτική των θεσμών, δημοσιογραφία, κοινωνικοπολιτικό δοκίμιο, δημοσιονομικό ντοκουμέντο, τεκμηριωμένη ιστορική πηγή, θέατρο του παραλόγου ή κινηματογραφικό θρίλερ με στοιχεία παρωδίας και σαρκασμού; Είναι εν τέλει όλα αυτά συναρμοσμένα αρμονικά σε ένα εξαιρετικά καλά δεμένο σύνολο.

Σημαντική επιτυχία που αφορά στη δομή του βιβλίου, είναι επίσης το γεγονός ότι καταφέρνει να συνδέσει ένα τεράστιο όγκο τυπικά ψυχρού αποδεικτικού υλικού με διαλείμματα στοχασμών δικανικού λόγου και αισθητικής. Αυτό κάνει την μελέτη ελκυστική, ξεκουράζοντας παράλληλα τον αναγνώστη, σαν μια Δικογραφία, που λόγω ύφους δεν προορίζεται για τον Εισαγγελέα αλλά για έναν σκηνοθέτη.

Από την πολύχρονη σισύφεια ταλαιπωρία που υπέστη ο συγγραφέας, αντιμέτωπος με τα αναρίθμητα τρωκτικά του συστήματος, όταν η Δικαιοσύνη οριστικά αποφάσισε την αθώωση ή ορθότερα την επιβράβευσή τους, ο ίδιος εξήλθε νικητής. Θα έλεγε κανείς εν μέρει νίκη αλλά οπωσδήποτε νίκη για τον συγγραφέα.

Πρόκειται ασφαλώς για ένα πολύτιμο παράδειγμα που μας διδάσκει ότι η ακατάβλητη ατομική προσπάθεια κάθε σκεπτόμενου έντιμου πολίτη ή δημόσιου λειτουργού είναι αναγκαία προϋπόθεση - αν και όχι ικανή από μόνη της - για θεμελιώδεις αλλαγές τόσο σε θεσμικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Μια τέτοια οπτική ευθύνης θα ήταν ικανή να αλλάξει πολλά στη χώρα, αναβαθμίζοντας σημαντικά την αξιοπιστία της, όχι μόνο σε επίπεδο θεσμών, αλλά και σ΄ αυτό που ουσιαστικά και όχι κατ΄ επίφασιν ορίζουμε ως κράτος δικαίου. Ωστόσο, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι πρέπει να πούμε την αλήθεια και αυτή μέσα από το βιβλίο αναδεικνύεται σκληρή και όζουσα. Ο κος Μπούτος ως Οικονομικός Επιθεωρητής υποχρέωσε το Ελεγκτικό Συνέδριο να ακυρώσει δύο εκθέσεις κατασταλτικού ελέγχου που αποσκοπούσαν με προκλητικό τρόπο στη συγκάλυψη των υπευθύνων για το σκάνδαλο διασπάθισης δημοσίου χρήματος. Στη συνέχεια υποχρέωσε και πάλι το Συνέδριο να διορθώσει δύο επόμενες εκθέσεις του, γεγονός που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο στα χρονικά του από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα. Ωστόσο ούτε αυτό αποδείχθηκε αρκετό να ακυρώσει το στόχο συγκάλυψης του σκανδάλου από το Ε.Σ.

Ο συγγραφέας με τόλμη και επιμονή αποκαλύπτει γυμνή την αθλιότητα και τη διαπλοκή μέσα στα σπλάχνα του συστήματος, ξετυλίγοντας το κουβάρι της προκλητικής συγκάλυψης των πρωταγωνιστών ενός τερατώδους σκανδάλου σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού.

Είναι βέβαιο ότι το ίδιο το σκάνδαλο ωχριά μπροστά στο ακόμη χειρότερο σκάνδαλο της θρασύτατης συγκάλυψής του.

Μέσα από τα αδιάσειστα και συγκλονιστικά ντοκουμέντα του βιβλίου, με κομμένη την ανάσα παρακολουθούμε τη θλιβερή συνεργασία ανώτατων «λειτουργών» της ποινικής και της δημοσιονομικής δικαιοσύνης, αλλά και υπουργών και υφυπουργών, καθώς και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, με σκοπό τη συγκάλυψη του σκανδάλου. Τα ονοματεπώνυμα αυτών θα προκαλέσουν σοκ σε κάθε πολίτη, έσχατη δε αποστροφή θα προκαλέσουν στους χιλιάδες επί σειρά ετών ψηφοφόρους των πολιτικών προσώπων καθώς και σε χιλιάδες πολίτες που υπολήπτονταν μέχρι σήμερα τους συγκεκριμένους ανώτατους δημοσιονομικούς λειτουργούς.

Παρ’ όλα αυτά με την ιδιότητα ακριβώς του δημόσιου λειτουργού και οικονομικού επιθεωρητή, ο κος Μπούτος τελικά ηττήθηκε από τους θεσμούς. Για τις επί μέρους επιτυχίες του κατά την πορεία του εικοσαετούς γενναίου αγώνα του, ο συγγραφέας σημείωνε προφητικά με πικρή ειρωνεία τον στίχο του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη: «Με τόσες προσιτές επιτυχίες, θα ηττηθείς». Ωστόσο, παρά την ήττα του, μετά από την έκδοση του βιβλίου του θα συμπληρώναμε: « Ηττημένος νικητής ».

Στο Επιμύθιο / Επίλογο του βιβλίου δεσπόζει μία άκρως αποκαλυπτική μικροοικονομική ανάλυση που αποδεικνύει με αριθμούς τι ακριβώς έχασε η χώρα μας από τη σκανδαλώδη υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος στον ΟΕΕΚ. Έχασε λοιπόν η χώρα σε οικονομικό επίπεδο αλλά πρωτίστως έχασε την τιμή της σε επίπεδο κοινωνίας και σε επίπεδο θεσμών.

Η ακραία θρασύτητα, η αναλγησία και η απίστευτη διαπλοκή πολιτικής και δικαστικής εξουσίας και Νομικού Συμβουλίου του Κράτους είχε απασχολήσει στην πολύχρονη πορεία της δύστοκης αυτής υπόθεσης αρκετά συχνά, όχι μόνο τον εγχώριο, αλλά και τον ξένο Τύπο με καυστικά δημοσιεύματα, από τα οποία όμως δεν ίδρωσε το αυτί κανενός.

Ψηλαφώντας από κοντά την περιπέτεια του Οικονομικού Επιθεωρητή και μετέπειτα Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επεξεργασίας Νομοθετικών Πράξεων του Γ.Λ.Κ., αντικρίζουμε κατάματα και τον δικό μας ΕΦΚΑ μέσα από τον ίδιο καθρέφτη. Ζούμε λοιπόν και εμείς την ίδια παραμόρφωση των θεσμών, την ίδια απαξίωση, την ίδια διαπλοκή και προκλητική έλλειψη αξιοκρατίας, την ίδια ατιμωρησία σχετικά με παραβιάσεις του Δημοσιοϋπαλλικού Κώδικα, την ίδια αδιαφορία για αλλαγή νοοτροπίας, την ίδια επίκυψη κάτω από ισχυρές κομματικές ομπρέλες, την ίδια συγκάλυψη οικονομικών εγκλημάτων και διοικητικών αυθαιρεσιών .

Το βιβλίο « κοσμεί » με την παρουσία του πρώην στέλεχος του ΟΕΕΚ, γνωστός σε όλους μας και εν ενεργεία ακόμη Προϊστάμενος Διεύθυνσης στον ΕΦΚΑ, καθώς και η σύζυγός του, πρώην στέλεχος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αναγραφόμενοι αμφότεροι με τα αρχικά των ονομάτων τους. Ήταν ανάμεσα σ΄ αυτούς που αθωώθηκαν με το κατάπτυστο Βούλευμα με αριθμό 1620/2013 του Συμβουλίου των Εφετών Αθηνών. Ήταν ανάμεσα σ΄ αυτούς που δεν ντράπηκαν να υποβάλλουν μήνυση στον κοΜπούτο για συκοφαντική δυσφήμηση και όταν εκείνος το 2015 δικαιώθηκε τόσο σε ποινικό όσο και σε αστικό επίπεδο, αναγκάστηκαν να παραδεχθούν εγγράφως ότι τον υπολήπτονται και οι ενέργειες και οι δηλώσεις τους ήταν προϊόν πεπλανημένων αντιλήψεων.

Πετάει λοιπόν τώρα το γάντι ο εξολκέας του σκανδάλου στους πλέον ευυπόληπτους θεσμούς του Έθνους και συγκεκριμένα στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, στην Ποινική Δικαιοσύνη, σε συγκεκριμένους πολιτικούς του προϊσταμένους και κυρίως, στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Η εντιμότατη πρόκληση με το γάντι συνεχίζεται προς κορυφαίους του χορού Δικαστές, Υπουργούς, Υφυπουργούς, Προέδρους και στελέχη του Ελεγκτικού Συνεδρίου, υψηλόβαθμα κομματικά στελέχη, καταλήγοντας στους μεσαίους και στους κομπάρσους του άθλιου χορού, στελέχη του ΟΕΕΚ και του Ε.Σ. καθώς και συζύγους αυτών, οι οποίοι καρπώθηκαν ακραία παράνομες αποζημιώσεις με καλή πίστη, σύμφωνα άλλωστε και με την μνημειώδη για την ποινική δικονομία κρίση του Συμβουλίου των Εφετών, αφού είχαν φαίνεται στόχο να συμβάλλουν εμπράκτως στην περαιτέρω αβάσταχτη ελαφρότητα του Δημόσιου Ταμείου.

Ωστόσο είναι απόλυτα βέβαιο ότι κανένας απ΄ αυτούς δεν θα τολμήσει να σηκώσει το γάντι. Και τούτο επειδή τα τεκμήρια και τα επιχειρήματα του Επιθεωρητή φαίνεται να καρφώνονται σαν πρόκες στις απέλπιδες προσπάθειες συγκάλυψης του σκανδάλου από κατονομαζόμενους προέδρους του ανώτατου δημοσιονομικού δικαστηρίου και στις μνημειώδους κενότητας, προκλητικότητας και αναλγησίας διαστρεβλώσεις του σκεπτικού του Βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών.

Πολύ καλά ταιριάζει και η λέξη ΠΑΙΧΝΙΔΙ στον τίτλο του βιβλίου. Σίγουρα παιχνίδι εθνικής καπηλείας και έκθεσης για τους άθλιους της συγκάλυψης του τερατώδους σκανδάλου.

Το βιβλίο του κουΜπούτου, που διεκδικεί με αμάχητα τεκμήρια να αφήσει ισχυρό αποτύπωμα και να αφυπνίσει, ανήκει σ΄ αυτά που μας θυμίζουν ακόμα, τι είναι τόλμη για έναν δημόσιο λειτουργό και τι είναι τιμή.

Εσύ αγαπητέ συνάδελφε αναγνώστη, στοχάσου και αρκεί.

Τέλος, χωρίς αμφιβολία όλους εμάς που εργαζόμαστε στο Δημόσιο, μας εντυπωσιάζει ευχάριστα ο πρόλογος του Αρεοπαγίτη ε.τ. και πρώην Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, κου Λέανδρου Ρακιντζή, ο οποίος με την ιδιότητά του αυτή, μας άφησε πολύ αξιόλογο έργο σχετικά με την αντιμετώπιση της διαφθοράς. Τιμούμε την προσφορά του ακόμη και σήμερα. Στον Πρόλογό του διακρίνουμε υψηλό αίσθημα ευθύνης, τόλμη και γενναιοψυχία, αφού δεν διστάζει να αναφερθεί σε βαρέα και χρονίζοντα προβλήματα λειτουργίας του πελατειακού κράτους τονίζοντας μεταξύ άλλων, ότι το βιβλίο του κουΜπούτου μπορεί να αποτελέσει εγχειρίδιο casestudy για τη μελέτη των παθογενειών του ελληνικού Δημοσίου Τομέα και προτρέποντάς μας να ακολουθήσουμε το παράδειγμά του.

Υ.Γ:

Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου ο κος Μπούτος εστιάζει σε ορισμένα αγωνιώδη καυτά ερωτήματα για τη λειτουργία των θεσμών στη χώρα μας και πώς αυτή συνδέεται άμεσα με την εν γένει λειτουργία του κράτους .

Συντάχθηκε από την Γαβρίλη Αναστασία, Προϊσταμένη Β΄ Τμήματος Συντάξεων ΕΦΚΑ ΑΙΓΑΛΕΩ και αναρτήθηκε στο Facebook- 
Ε.Φ.Κ.Α. ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ



Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2022

ΣΗΜΕΡΑ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Η ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ . ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ 1968 ΟΤΑΝ ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΚΕ Η ΠΑΛΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΚΤΙΣΤΗΚΕ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Η Εκκλησία του  Αγίου Νικολάου όπως ήταν μέχρι το 1970 περίπου. Φωτογραφία του 1954. Μπροστά απο την εκκλησία ,υπήρχε μία ''μπάρα' για να ποτίζουν οι χωριανοί μας τα ζώα τους. Δεξιά φαίνεται κάποιος της οικογένειας  Γκατζούλη να οργώνει τον αυλαγά του με ζώα.


ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ  ΤΟ ''ΕΓΡΑΨΕ'' ΤΟ 1968 Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΟΥΡΟΤΖΙΚΑΣ  ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΤΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΥΤΡΑΛΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ  Ο ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΜΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΡΟΤΖΙΚΑΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΟΙΚΕΙ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ  ΑΠΟ ΤΟ 1965
ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΑΝΕΓΕΡΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ  ΜΑΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΚΤΙΣΑΝ. ΕΠΙΣΗΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΗΤΑΝ Ο ΧΩΡΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ  ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΟΠΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΜΙΑ  ''ΜΠΑΡΑ'' ΟΜΒΡΙΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΤΙΣΜΑ  ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ,ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ  ΚΑΙ ΜΙΑ ΓΙΑΓΙΑ ΝΑ ΠΛΕΚΕΙ  




ΣΥΝΤΟΜΗ  ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ  ΜΑΚΡΥΧΩΡΙΟΥ Το πρώτο μέλημα των Ελλήνων-Χριστιανών κατοίκων του Μακρυχωρίου μετά την ένταξη της περιοχής στην Ελλάδα, παράλληλα με τη διασφάλιση κατοικίας, ήταν η κατασκευή ιερού ναού, εκκλησιάς. Η θρησκευτική πίστη, ο χριστιανισμός, και βεβαίως η γλώσσα, η ελληνική, αποτέλεσαν για τους υπόδουλους Έλληνες της τουρκοκρατίας τους δυο βασικούς συνεκτικούς θεσμούς και δεσμούς, που συνέβαλαν στη διατήρηση της εθνικής τους συνείδησης. Η κατασκευή λοιπόν ναού ήταν βασική ψυχική ανάγκη, γιατί θα τους έδινε τη δυνατότητα να βιώνουν βαθύτερα τη θρησκευτική τους πίστη και να τελούν τα λατρευτικά τους καθήκοντα.

 Λίγο πριν το 1890 ή, το πιθανότερο, τα δυο πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1890 οι πρώτοι Μακρυχωρίτες έκτισαν την εκκλησιά τους. Ήταν ο ναός του Αγίου Νικολάου στη δυτική πλευρά του οικισμού. Και στο χώρο στη βορινή πλευρά του ναού εγκατέστησαν το χριστιανικό νεκροταφείο. Ο χρόνος κατασκευής του ναού προκύπτει από τις εξής μαρτυρίες. Στον προϋπολογισμό του 1893 του τέως Δήμου Νέσσωνος (πρ. 194/18.10.1892) προβλέπεται ποσό 150 δρχ. «δι’ αποπεράτωσιν του ναού Μακρυχωρίου». Το Δ.Σ. του Δήμου με τη 228/20.5.1893 απόφασή του διορίζει για πρώτη φορά ως Εκκλησιαστικό Συμβούλιο «του Αγίου Νικολάου Μακρυχωρίου τους: Παπαμελέτιον Ιωάννου, Μιχ. Σουμπενιώτην, Νικολ. Μποσνέαν, Ιω. Κοντογιάννην ή Παλάτον και Δημ. Ρίζου». Δύο μήνες αργότερα (Πρ. 239/16.7.1893) αντικαθιστά τους Ιω. Κοντογιάννη ή Παλάτο και Δημ. Ρίζου με τους Κων. Τσιτούρα και Τέγο Μπούτο, «καθ’ όσον ούτοι δεν διαμένουσι διαρκώς και μονίμως εν Μακρυχωρίω». Την πρωτοβουλία και τη βασική φροντίδα για την κατασκευή του ναού είχε ο Νικόλαος Μποσνέας, που ορίστηκε και μέλος του πρώτου Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, του οποίου η οικογένεια ήρθε στο Μακρυχώρι από τα Λεύκτρα της Μάνης το 1885 ή στις αρχές του 1886. Μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες απογόνων της οικογένειας Μποσνέα, που ζουν σήμερα στο Μακρυχώρι, ο ναός αφιερώθηκε στον Άγιο Νικόλαο, το όνομα του οποίου έφερε ο ίδιος. Ο ναός αυτός λειτούργησε ως ενοριακός ναός του Μακρυχωρίου μέχρι την κατασκευή και λειτουργία του ναού του Αγίου Αποστόλου Θωμά  μεχρι  τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του  εικοστού αιώνα.

 Έκτοτε λειτούργησε -και λειτουργεί μέχρι σήμερα με τη νέα του μορφή- ως ναός του νεκροταφείου. Οι ιερείς που υπηρέτησαν και λειτούργησαν στο ναό αυτό ήταν δύο Μακρυχωρίτες, ο Παπαδημήτρης Αντούλας και ο Παπαδημήτρης Αργυρίου ή Θάνος, οι οποίοι υπηρέτησαν για πολλά χρόνια και στο ναό του Αγίου Αποστόλου Θωμά. Πριν από αυτούς, στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του, ιερέας του ναού του Αγίου Νικολάου ήταν ο Παπαμελέτιος Οικονόμου[1]. Πιθανόν να είναι το ίδιο πρόσωπο με το μέλος του πρώτου Εκκλησιαστικού Συμβουλίου Παπαμελέτιο Ιωάννου. Το 1897 αναφέρεται επίσης ιερέας με το όνομα Παπαγεωργίου Μελέτης[2]. Ο ναός αυτός  κρίθηκε κατεδαφιστέος λόγω παλαιότητας –και έτσι χάθηκε ένα μνημείο της ιστορίας του χωριού- και στη θέση του χτίστηκε πριν 40 περίπου χρόνια ο ναός που υπάρχει σήμερα.

Στο χώρο βόρεια του ναού του Αγ. Νικολάου, που από την αρχή χρησιμοποιήθηκε ως χώρος νεκροταφείου, λειτουργεί ακόμα το νεκροταφείο του χωριού. Ο χώρος αυτός περιφράχτηκε με πετρότοιχο το 1909, όπως προκύπτει από απόφαση του Δ.Σ. στις 8.1.1910, με την οποία εγκρίνει «την από 18.12.1909 πράξιν του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του εν Μακρυχωρίω Ιερού Ναού Άγιος Νικόλαος περί διαθέσεως 324 δρχ. προς τακτοποίησιν της γενομένης δαπάνης διά το κατασκευασθέν νεκροταφείον εν Μακρυχωρίω».

Το 2002 με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου αντικαταστάθηκε ο πρώτος αυτός περίβολος με τον υφιστάμενο σήμερα. Ταυτόχρονα με την κατασκευή του νέου περιβόλου έγινε και μία μικρή επέκταση του χώρου του νεκροταφείου στη δυτική πλευρά. Τότε επίσης κατεδαφίστηκε το παλαιό οστεοφυλάκιο και κατασκευάστηκε το νεότερο στη νοτιοδυτική πλευρά του νεκροταφείου.

Στο ίδιο μέρος είχε κατασκευαστεί λίγο πριν το 1980 άλλο οστεοφυλάκιο, που λειτούργησε ως συμπληρωματικό του πρώτου και υπάρχει και λειτουργεί και σήμερα παράλληλα με το νέο. Στο χώρο του παλαιού οστεοφυλακίου θάφτηκαν όλα τα οστά των νεκρών που υπήρχαν σ’ αυτό.

 Ο χώρος αυτός δε χρησιμοποιείται ως χώρος ενταφιασμού, είναι αποχωρισμένος από τον άλλο χώρο του νεκροταφείου και αποτελεί τον κοινό τάφο των θανόντων μέχρι το 1980 περίπου Μακρυχωριτών.

 


 

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2022

Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΕΝΟΣ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΥ ΜΟΥ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗ .ΕΝΑ ΑΓΡΙΟ ΠΟΥΛΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΖΗΤΑΕΙ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΩΝ ΑΓΡΙΩΝ ΖΩΩΝ

ΑΝΑΒΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΡΟΒΟΛΕΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΜΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΕΙΔΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΜΕΝΟ ΑΓΡΙΟ ΠΟΥΛΙ ΕΓΚΛΟΒΙΣΜΕΝΟ 




ΤΟ ΕΠΙΑΣΕ  ΚΑΙ ΤΟ ΕΒΑΛΑ ΣΕ ΕΝΑ  ΚΛΟΥΒΙ  ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΩ ΑΠΟ ΤΑ  ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΟΥ





 ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΩ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ  ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΘΑΛΠΟΥΝ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΜΜΜΕΝΑ ΖΩΑ  ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ  ΑΛΛΑ ΚΑΝΕΝΑ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΟΥΣΕ. 



 

ΚΟΝΤΙΝΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗ ΜΟΥ.