ΣΗΜΕΡΑ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Η ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ . ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ 1968 ΟΤΑΝ ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΚΕ Η ΠΑΛΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΚΤΙΣΤΗΚΕ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Η Εκκλησία του  Αγίου Νικολάου όπως ήταν μέχρι το 1970 περίπου. Φωτογραφία του 1954. Μπροστά απο την εκκλησία ,υπήρχε μία ''μπάρα' για να ποτίζουν οι χωριανοί μας τα ζώα τους. Δεξιά φαίνεται κάποιος της οικογένειας  Γκατζούλη να οργώνει τον αυλαγά του με ζώα.

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ  ΤΟ ''ΕΓΡΑΨΕ'' ΤΟ 1968 Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΟΥΡΟΤΖΙΚΑΣ  ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΤΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΥΤΡΑΛΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ  Ο ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΜΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΡΟΤΖΙΚΑΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΟΙΚΕΙ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ  ΑΠΟ ΤΟ 1965

ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΑΝΕΓΕΡΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ  ΜΑΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΚΤΙΣΑΝ. ΕΠΙΣΗΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΗΤΑΝ Ο ΧΩΡΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ  ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΟΠΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΜΙΑ  ''ΜΠΑΡΑ'' ΟΜΒΡΙΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΤΙΣΜΑ  ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ,ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ  ΚΑΙ ΜΙΑ ΓΙΑΓΙΑ ΝΑ ΠΛΕΚΕΙ  

ΣΥΝΤΟΜΗ  ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ  ΜΑΚΡΥΧΩΡΙΟΥ Το πρώτο μέλημα των Ελλήνων-Χριστιανών κατοίκων του Μακρυχωρίου μετά την ένταξη της περιοχής στην Ελλάδα, παράλληλα με τη διασφάλιση κατοικίας, ήταν η κατασκευή ιερού ναού, εκκλησιάς. Η θρησκευτική πίστη, ο χριστιανισμός, και βεβαίως η γλώσσα, η ελληνική, αποτέλεσαν για τους υπόδουλους Έλληνες της τουρκοκρατίας τους δυο βασικούς συνεκτικούς θεσμούς και δεσμούς, που συνέβαλαν στη διατήρηση της εθνικής τους συνείδησης. Η κατασκευή λοιπόν ναού ήταν βασική ψυχική ανάγκη, γιατί θα τους έδινε τη δυνατότητα να βιώνουν βαθύτερα τη θρησκευτική τους πίστη και να τελούν τα λατρευτικά τους καθήκοντα.

 Λίγο πριν το 1890 ή, το πιθανότερο, τα δυο πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1890 οι πρώτοι Μακρυχωρίτες έκτισαν την εκκλησιά τους. Ήταν ο ναός του Αγίου Νικολάου στη δυτική πλευρά του οικισμού. Και στο χώρο στη βορινή πλευρά του ναού εγκατέστησαν το χριστιανικό νεκροταφείο. Ο χρόνος κατασκευής του ναού προκύπτει από τις εξής μαρτυρίες. Στον προϋπολογισμό του 1893 του τέως Δήμου Νέσσωνος (πρ. 194/18.10.1892) προβλέπεται ποσό 150 δρχ. «δι’ αποπεράτωσιν του ναού Μακρυχωρίου». Το Δ.Σ. του Δήμου με τη 228/20.5.1893 απόφασή του διορίζει για πρώτη φορά ως Εκκλησιαστικό Συμβούλιο «του Αγίου Νικολάου Μακρυχωρίου τους: Παπαμελέτιον Ιωάννου, Μιχ. Σουμπενιώτην, Νικολ. Μποσνέαν, Ιω. Κοντογιάννην ή Παλάτον και Δημ. Ρίζου». Δύο μήνες αργότερα (Πρ. 239/16.7.1893) αντικαθιστά τους Ιω. Κοντογιάννη ή Παλάτο και Δημ. Ρίζου με τους Κων. Τσιτούρα και Τέγο Μπούτο, «καθ’ όσον ούτοι δεν διαμένουσι διαρκώς και μονίμως εν Μακρυχωρίω». Την πρωτοβουλία και τη βασική φροντίδα για την κατασκευή του ναού είχε ο Νικόλαος Μποσνέας, που ορίστηκε και μέλος του πρώτου Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, του οποίου η οικογένεια ήρθε στο Μακρυχώρι από τα Λεύκτρα της Μάνης το 1885 ή στις αρχές του 1886. Μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες απογόνων της οικογένειας Μποσνέα, που ζουν σήμερα στο Μακρυχώρι, ο ναός αφιερώθηκε στον Άγιο Νικόλαο, το όνομα του οποίου έφερε ο ίδιος. Ο ναός αυτός λειτούργησε ως ενοριακός ναός του Μακρυχωρίου μέχρι την κατασκευή και λειτουργία του ναού του Αγίου Αποστόλου Θωμά  μεχρι  τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του  εικοστού αιώνα.

 Έκτοτε λειτούργησε -και λειτουργεί μέχρι σήμερα με τη νέα του μορφή- ως ναός του νεκροταφείου. Οι ιερείς που υπηρέτησαν και λειτούργησαν στο ναό αυτό ήταν δύο Μακρυχωρίτες, ο Παπαδημήτρης Αντούλας και ο Παπαδημήτρης Αργυρίου ή Θάνος, οι οποίοι υπηρέτησαν για πολλά χρόνια και στο ναό του Αγίου Αποστόλου Θωμά. Πριν από αυτούς, στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του, ιερέας του ναού του Αγίου Νικολάου ήταν ο Παπαμελέτιος Οικονόμου[1]. Πιθανόν να είναι το ίδιο πρόσωπο με το μέλος του πρώτου Εκκλησιαστικού Συμβουλίου Παπαμελέτιο Ιωάννου. Το 1897 αναφέρεται επίσης ιερέας με το όνομα Παπαγεωργίου Μελέτης[2]. Ο ναός αυτός  κρίθηκε κατεδαφιστέος λόγω παλαιότητας –και έτσι χάθηκε ένα μνημείο της ιστορίας του χωριού- και στη θέση του χτίστηκε πριν 40 περίπου χρόνια ο ναός που υπάρχει σήμερα.

Στο χώρο βόρεια του ναού του Αγ. Νικολάου, που από την αρχή χρησιμοποιήθηκε ως χώρος νεκροταφείου, λειτουργεί ακόμα το νεκροταφείο του χωριού. Ο χώρος αυτός περιφράχτηκε με πετρότοιχο το 1909, όπως προκύπτει από απόφαση του Δ.Σ. στις 8.1.1910, με την οποία εγκρίνει «την από 18.12.1909 πράξιν του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του εν Μακρυχωρίω Ιερού Ναού Άγιος Νικόλαος περί διαθέσεως 324 δρχ. προς τακτοποίησιν της γενομένης δαπάνης διά το κατασκευασθέν νεκροταφείον εν Μακρυχωρίω».

Το 2002 με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου αντικαταστάθηκε ο πρώτος αυτός περίβολος με τον υφιστάμενο σήμερα. Ταυτόχρονα με την κατασκευή του νέου περιβόλου έγινε και μία μικρή επέκταση του χώρου του νεκροταφείου στη δυτική πλευρά. Τότε επίσης κατεδαφίστηκε το παλαιό οστεοφυλάκιο και κατασκευάστηκε το νεότερο στη νοτιοδυτική πλευρά του νεκροταφείου.

Στο ίδιο μέρος είχε κατασκευαστεί λίγο πριν το 1980 άλλο οστεοφυλάκιο, που λειτούργησε ως συμπληρωματικό του πρώτου και υπάρχει και λειτουργεί και σήμερα παράλληλα με το νέο. Στο χώρο του παλαιού οστεοφυλακίου θάφτηκαν όλα τα οστά των νεκρών που υπήρχαν σ’ αυτό.

 Ο χώρος αυτός δε χρησιμοποιείται ως χώρος ενταφιασμού, είναι αποχωρισμένος από τον άλλο χώρο του νεκροταφείου και αποτελεί τον κοινό τάφο των θανόντων μέχρι το 1980 περίπου Μακρυχωριτών.