ΚΑΤΩ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΤ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΛΑΤΟΥ |
ΟΡΘΙΟΙ ΟΙ ΒΛΑΓΓΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ,ΣΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΑΧ, ΛΙΟΥΠΑΣ Ζ, ΖΗΣΟΠΟΥΛΟΣ Κ,ΛΙΟΥΠΑΣ ΑΝΑΣ. ΚΑΘΙΣΤΟΙ ΜΠΕΝΕΧΟΥΤΣΟΣ Α,ΧΑΤΖΗΣ Θ, ΜΠΟΥΤΟΣ ΠΑΝ,ΦΙΝΟΣ ΠΑΝ, ΛΟΥΠΑΣ ΕΥΘ, ΠΑΤΣΙΟΥΡΑΣ ΧΡ |
ΟΡΘΙΟΙ ΟΙ ΖΗΣΟΠΟΥΛΟΣ Κ,ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΒΑΣ,ΧΡΗΣΤΟΥ ΧΑΡ,ΛΙΟΥΠΑΣ Ζ,ΛΙΟΥΠΑΣ ΑΝ, ΦΩΤΙΟΥ ΦΩΤΗΣ ΚΑΘΙΣΤΟΙ ΤΣΕΤΣΙΛΑΣ Θ,ΠΑΤΣΙΟΥΡΑΣ Θ,ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘ,ΚΩΤΣΙΟΠΟΥΛΟΣ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ ΒΛΑΓΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ |
. ΚΑΘΙΣΤΟΙ ΜΕ ΤΑ ΑΣΠΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΧ,ΧΡΗΣΤΟΥ ΧΑΡ, ΜΠΟΥΤΟΣ ΛΥΣΑΝΔΡΟΣ |
Από
τα τέλη της δεκαετίας του 1940, μετά τη λήξη και του εμφυλίου πολέμου, και τις
αρχές της δεκαετίας του 1950 ξανάρχισε η πολιτιστική δραστηριοποίηση. Το
σχολείο οργανώνει καλύτερες γιορτές και νέοι του χωριού αναλαμβάνουν
πρωτοβουλίες συλλογικής πολιτιστικής δράσης.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΜΑΚΡΥΧΩΡΙΟΥ ΘΩΜΑ ΤΣΕΤΣΙΛΑ Στα
πλαίσια αυτά τότε συγκροτείται η ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού, στην οποία
δίνεται το όνομα ΑΕΤΟΣ. Στην εποχή εκείνη ανάγεται ουσιαστικά η ίδρυση του
ΑΕΤΟΥ, αν και η επίσημη νομική του αναγνώριση έγινε λίγα χρόνια αργότερα. Τότε
έδινε αγώνες με τις αντίστοιχες ομάδες των γύρω χωριών, του Παραποτάμου, των
Γόννων, της Ελάτειας, του Συκουρίου κ.ά., υπό συνθήκες βέβαια πολύ δύσκολες. Το
ποδοσφαιρικό γήπεδο ήταν στο ίδιο μέρος που είναι σήμερα. Βέβαια τότε ήταν μια
αδιαμόρφωτη πεδινή έκταση (μεριάς), που τη βοσκούσαν τα πρόβατα και το
καλοκαίρι οι γεωργοί έστηναν τις θημωνιές και αλώνιζαν τα σιτηρά. Η μετάβαση
των ποδοσφαιριστών στα γύρω χωριά γινόταν με τα πόδια ή με τα ζώα ή με τα
ποδήλατα ή και με τρακτέρ και σπάνια με φορτηγό αυτοκίνητο. Ως ποδοσφαιρικά
παπούτσια χρησιμοποιούσαν οι περισσότεροι, εκτός από ελάχιστους, τα παπούτσια
τους, άρβυλα, καουτσουκένια ή λινά-πάνινα, ή, για να μη χαλάσουν τα παπούτσια
τους, έπαιζαν και ξυπόλητοι. Και
τα μικρά αγόρια, αντιγράφοντας τους μεγαλύτερους, είχαν συγκροτήσει
ποδοσφαιρικές ομάδες κατά συνοικία και έδιναν μεταξύ τους αγώνες. Έπαιζαν π.χ.
οι Μαγαζαίοι (που τα σπίτια τους βρίσκονταν κοντά στην πλατεία, στα μαγαζιά) με
τους Παλαταίους (στη συνοικία αυτή υπήρχαν οικογένειες με το επώνυμο Παλάτος). Την
Άνοιξη του 1957 και του 1958, την ημέρα του Αγίου Θωμά, διοργανώθηκαν, σε
συνεργασία Νομαρχίας Λάρισας και Κοινότητας Μακρυχωρίου, και τελέστηκαν στο
γήπεδο Μακρυχωρίου περιφερειακοί αγροτικοί αθλητικοί αγώνες. Περιλάμβαναν
κυρίως αγωνίσματα στίβου και πήραν μέρος σ’ αυτούς πολλοί νέοι από το Μακρυχώρι
και από τα γύρω χωριά. Οι αγώνες αυτοί πήραν τότε δημοσιότητα και έγιναν με
επισημότητα, παρουσία εκπροσώπων της Νομαρχίας, των τοπικών Αρχών, φιλαρμονικής
ορχήστρας και πολλών κατοίκων της περιοχής. Ήταν την εποχή εκείνη μια
πρωτοποριακή εκδήλωση. Στους αγώνες αυτούς πήρε μέρος ο αθλητής Χαράλαμπος
(Μπάμπης) Χρήστου, ο οποίος είχε διακριθεί ήδη από το 1956 ως δρομέας μεγάλων
αποστάσεων και σε πανθεσσαλικούς και σε πανελλήνιους αγώνες, αλλά και αργότερα
ως αθλητής του Γυμναστικού Συλλόγου Λάρισας. Αναδείχτηκαν επίσης ως αθλητές και
πήραν μέρος σε αγώνες ευρύτερου και ανώτερου επιπέδου και οι Θωμάς Μπιτσαράς,
Γεώργιος Πουτσιάκας και Αγαμέμνων Φαρμάκης. Το
1961 αναγνωρίστηκε επίσημα η ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού με την επωνυμία
Ποδοσφαιρικός Αθλητικός Όμιλος (Π.Α.Ο.) “ΑΕΤΟΣ” Μακρυχωρίου. Πρώτος Πρόεδρος
του Δ.Σ. του ΑΕΤΟΥ ήταν ο Βασίλειος Ι. Γεωργόπουλος. Την περίοδο 1961-62
παίρνει μέρος στο πρωτάθλημα της Γ΄ ερασιτεχνικής κατηγορίας του Νομού. Έκτοτε
και επί πενήντα χρόνια συμμετέχει στα τοπικά πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ.Ν. Λάρισας,
στις Γ΄, Β΄ και Α΄ κατηγορίες, με μια διακοπή στο διάστημα 1974-1976. Τα
τελευταία τριάντα περίπου χρόνια αγωνίζεται ανελλιπώς στην Α΄ τοπική κατηγορία.
Την περίοδο 1989-90, με Πρόεδρο το δικηγόρο Γρηγόριο Στάθη, ο ΑΕΤΟΣ αναδείχτηκε πρωταθλητής και κυπελλούχος του
Νομού. Την περίοδο αυτή προπονητής της ομάδας ήταν ο ποδοσφαιριστής της ομάδας
Σωτήρης Κουκουθάκης, ο οποίος ήταν πτυχιούχος Φυσικής Αγωγής (Γυμναστής) με
ειδίκευση στο ποδόσφαιρο. Ο Σωτήρης και με τις δυο αυτές ιδιότητες αποτέλεσε
τότε την ψυχή της ομάδας και πέτυχαν, αυτός και μια πλειάδα άλλων ισάξιων
ποδοσφαιριστών την αγωνιστική αναβάθμιση της ομάδας. Την
επόμενη περίοδο (1990- 91) ο ΑΕΤΟΣ αγωνίστηκε στο περιφερειακό πρωτάθλημα της
Δ΄ εθνικής κατηγορίας και στη διοργάνωση του Κυπέλου των Ενώσεων Ποδοσφαιρικών
Σωματείων της Χώρας. Στη Δ΄ εθνική αγωνίστηκε ο ΑΕΤΟΣ και την περίοδο 2002-03,
όταν Πρόεδρος ήταν ο Ιωάννης Βλάγκας. Στη
θέση του προέδρου του ΑΕΤΟΥ, εκτός από το Βασίλειο Ι. Γεωργόπουλο, υπηρέτησαν
κατά καιρούς και οι: Ηλίας Γκρέτσης, Χρήστος Παλάτος, Θωμάς Αστ. Τσέτσιλας,
Ζήσης Λιούπας, Δημήτριος Χατζής, Ιωάννης Ν. Λιούπας, Αθανάσιος Καραπάνος,
Γρηγόριος Στάθης, Θωμάς Τσιτούρας, Ιωάννης Βλάγκας, Θωμάς Ανδρ. Ζησόπουλος,
Αλέξανδρος Θ. Τσιτούρας, Νικόλαος Μητσογιάννης, Ιωάννης Γ. Γεωργόπουλος και
Ιωάννης Π. Γκουτζαμάνης. Ειδικά και κατ’ εξαίρεση αναφέρω ότι οι Θωμάς
Τσιτούρας και Δημήτριος Διαμαντάρας υπηρέτησαν ως μέλη της Διοίκησης του ΑΕΤΟΥ
για πάρα πολλά χρόνια και είχαν εξαιρετική προσφορά στο Σύλλογο. Ο Διαμαντάρας
μάλιστα για πολλά χρόνια διέθετε τον επαγγελματικό του χώρο (τσαγκάρικο) ως
χώρο φύλαξης του αθλητικού υλικού. Ως
εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές Μακρυχωρίτες, ανάλογα βέβαια με το επίπεδο του
ποδοσφαίρου σε κάθε εποχή, μεταξύ πολλών άλλων καλών, αναφέρω τους εξής:
Νικόλαο Β. Γραμμουστιάνο και Παναγιώτη (Τάκη) Γιαννακόπουλο, την περίοδο πριν
το 1960, και, μετά το 1960, τους Θωμά Πατσιούρα, Αναστάσιο Μπενεχούτσο, Νικόλαο
Άσσο, Γεώργιο Θ. Μπούτο, Γεώργιο Γουντσιώτη, Σωτήριο Κουκουθάκη, Ιωάννη
Νίτσικα, Ελευθέριο Τέα, Σωτήριο Σαΐτη και Παναγιώτη Ι. Φουσίκα. Πολλοί απ’
αυτούς αγωνίστηκαν και σε ομάδες ανώτερων κατηγοριών, Γ΄, Β΄ και Α΄ εθνικής. Διακρίθηκαν
επίσης ως ποδοσφαιριστές του ΑΕΤΟΥ οι Χαράλαμπος Χρήστου (Μπάμπης Φασούλας) και
Γεράσιμος Ελευθ. Μυλωνάς (Φέκος)· ο πρώτος τόσο για το δυνατό του παίξιμο, όσο
και, κυρίως, για τη μακρά περίοδο που αγωνίστηκε, από το 1950 περίπου μέχρι και
μετά το 1970 και ο δεύτερος ως γκολτζής, για την ικανότητά του να στέλνει την
μπάλα στα δίχτυα της αντίπαλης ομάδας. Ο
Λευτέρης Χουτεσιώτης ξεκίνησε ως τερματοφύλακας από τον ΑΕΤΟ και πολύ νωρίς,
έφηβος ακόμα, αποκτήθηκε ως ελπιδοφόρο ταλέντο από τον Ολυμπιακό Πειραιώς στον
οποίο ανήκει μέχρι τώρα. Η
διαμόρφωση του γηπέδου στη σημερινή του κατάσταση πέρασε από τις εξής φάσεις.
Στην αδιαμόρφωτη πεδινή έκταση (μεριάς), που τη χρησιμοποιούσαν ως ποδοσφαιρικό
γήπεδο, έγιναν το 1957 χωματουργικές εργασίες (εκσκαφή), με τις οποίες
επιχειρήθηκε να αφαιρεθεί η φυσική κλίση του εδάφους και να γίνει οριζόντιος ο
αγωνιστικός χώρος. Περί το 1965 έγινε και η πρώτη περίφραξη του αγωνιστικού
χώρου. Λίγο μετά το 1985 έγινε η περιτοίχιση του γηπέδου. Το 1988 έγιναν οι
εγκαταστάσεις των αποδυτηρίων, που αντικατέστησαν δυο μικρούς στεγασμένους
χώρους, που λειτουργούσαν στοιχειωδώς ως αποδυτήρια από το 1962. Η βόρεια πλευρά
των κερκίδων (οι μισές) έγινε το 1993. Ο χλοοτάπητας του αγωνιστικού χώρου και
η υποδομή του έγιναν το 1998. Ο φωτισμός του αγωνιστικού χώρου, η νέα περίφραξη
και το νότιο μέρος των κερκίδων (οι άλλες μισές) έγιναν το 2001. Ο χλοοτάπητας
ανασκευάστηκε το 2007. Η
προσφορά του ΑΕΤΟΥ υπήρξε σημαντική. Αποτέλεσε και αποτελεί εδώ και πενήντα
χρόνια το θετικό αποδέκτη, το καταφύγιο, της δραστηριότητας και του ελεύθερου
χρόνου πολλών νέων του χωριού. Έπειτα η πολύχρονη και επιτυχής παρουσία του στο
ποδόσφαιρο του Νομού ανέδειξε το Μακρυχώρι, «το έβγαλε» έξω από τα όριά του και
έξω από τα όρια του Νομού, περισσότερο από κάθε άλλον φορέα του χωριού, αν
εξαιρέσουμε βέβαια την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Πολύ σημαντική επίσης είναι η
προσφορά του στα μικρά αγόρια του χωριού, καθώς τα τελευταία είκοσι περίπου
χρόνια λειτουργούν και παιδικά τμήματα ποδοσφαίρου, στα οποία συμμετέχουν,
παίζουν και χαίρονται δεκάδες μικρά παιδιά κάθε χρόνο. Και
η προσφορά αυτή του ΑΕΤΟΥ στηρίχτηκε στη φροντίδα και τις υπηρεσίες της
εκάστοτε Διοίκησής του, στη δραστηριότητα των αθλούμενων και αγωνιζόμενων
ποδοσφαιριστών, στην ηθική και οικονομική συνδρομή των φιλάθλων του χωριού και
βεβαίως στην οικονομική ενίσχυση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. |